محدودیت بتن در تولید تیرچه و محدودیت بتن در تولید خرپای میلگردی
محدودیتهای بتن بالا
ضخامت بتن پوشش حداقل 5cm یا1cm بر 12 فاصله محور تا محور تیرچهها است.
با توجه به این که بتن پوشش در ناحیه فشار قرار دارد و هیچگونه بار کششی را متحمل نمیشود پس در این صورت به هیچگونه میلگردی احتیاج نداشته ولی عملاً ۲ سری میلگرد چپ و راست در آن قرار میدهند که به آن میلگرد حرارتی گفته میشود.
این نوع میلگردها تنشهای اتفاقی و همچنین افت حرارتی را تحمل میکنند. اگر میلگرد بالای تیرچه طوری گذاشته شود که قدری بالاتر از سطح بلوک در بتن پوشش قرار گیرد میتوان از آن به جای میلگرد حرارتی استفاده کرد. در این صورت یک سری میلگرد حرارتی عمود برجهت تیرچه کافی میباشد (در صورتی که فاصله میلگردهای حرارتی موازی از یکدیگر بیش از 30 cm نشود؛ ولی برای تیرچههای پیش تنیده که میلگرد خرپا ندارد حتماً باید دو سری میلگرد چپ و راست حرارتی گذاشته شود.
فاصله میلگردهای حرارتی از یکدیگر 13inch میباشد ولی بهتر است فاصله آنها از یکدیگر از 13cm بیشتر نشود.
میلگردهای حرارتی باید 3cm پایینتر از سطح فوقانی بتن پوشش قرار گیرد و حداقل قطر میلگردهای حرارتی برای فولادهای با حد روانی پایین 5mm و برای فولادهای حد روانی بالای 4mm است ولی توصیه میشود از میلگرد آجدار 8mm یا 10mm استفاده شود.
حداقل سطح مقطع فولادهای حرارتی در جهت امتداد تیرچه 1/25در هزار و در جهت عمود ان 1/75در هزار سطح مقطع بتن پوشش میباشد.
حداقل فاصله دو بلوک ( تأمین کنندهٔ جان تیر T شکل ) 5/6cm است ولی عملاً با توجه به این که عرض تیرچه 10cm میباشد این فاصله در حدود 75/ cm است .
در محاسبه تیرچه ها آن را با تکیه گاه ساده حساب میکنند در این صورت فقط ممان مثبت وسط دهانه را تحمل میکند و در تکیه گاهها به میلگرد احتیاج ندارد ولی عملاً برای مقابله با نیروهای احتمالی تیرآهن بالای هر تیرچه یک عدد میلگرد 10mm یا 12mm آجدار به طول 1 بر 5 دهانه قرار میدهند که اصطلاحاً در کارگاه به آن آهن منفی گویند.
برای تیرچه های کناری آهن منفی باید با گونیا انجام دهیم و این خم باید روی پل فلزی یا متصل به میلگردهای تیر بتنی باشد. همچنین در وسط سقف اگر دو تیر چه دو طرف یک پل مقابل یکدیگر واقع شوند باید روی هر دو یک آهن ممان منفی قرار دهند و اگر دو تیرچه دو طرف پل مقابل یکدیگر نبودند باید مانند تیرچههای کناری عمل کنیم و برای هر کدام یک آهن ممان منفی جدا گانه قرار دهند. علاوه بر آن باید انتهای هر تیرچه به یک عدد قلاب ختم شود که از روی پل شروع شده و با زاویه 45 درجه به بتن پاشنه تیرچه رسیده و حدود 50cm روی بتن پاشنه باید ادامه پیدا کند قطر آهن قلاب حداقل 10 فی میباشد.
بعد از چیدن تیرچه و بلوک روی سقف میلگردهای حرارتی را میچینند. قطر میلگرد حرارتی حداقل 6mm و فاصله آنها از یکدیگر حداکثر 30cm و جهت آنها عمود بر میلگرد بالای تیرچه میباشد. اگر از تیرچه پیش فشرده استفاده کنیم باید میلگرد حرارتی حتماً در دو جهت چپ و راست چیده شود ولی در تیرچه های معمولی میتوان چنین تصور کرد که آهن بالای تیرچه کار آهن حرارتی را انجام میدهد در این صورت یک ردیف آهن حرارتی عمود بر جهت تیرچه کافی میباشد.
آنگاه میلگرد ممان منفی را به آهن بالای تیرچه وصل میکنیم که طول میلگرد ممان منفی در حدود 1 بر 5 دهانه است.
باید تیرچه های دو طرف یک پل طوری چیده شود که آهن بالای آنها مقابل یکدیگر واقع شود تا گذاشتن میلگرد ممان منفی میسر باشد و اگر تیرچه های دو طرف یک پل مقابل همدیگر قرار نگیرند باید برای هر تیرچه یک میلگرد جدا به طول حدود 2M طوری روی تیرچه قرار داد که حداقل 75cm آن در بتن دهانهٔ مقابل واقع میشود . بعد آهنهای قلاب را قرار میدهند. این آهنها از روی پل شروع شده و با زاویه 45 درجه خم میگردد تا به کف تیرچه برسد و در حدود 40cm الی 50cm نیز روی تیرچه ادامه پیدا میکند.
اگر برای آهن قلاب و آهن ممان منفی از میلگرد ساده استفاده شود باید به قلاب ختم شده و اگر از آهن آجدار استفاده شود باید به گونیا خاتمه یابد. با وجود اینکه تیرچه با تکیه گاه ساده محاسبه میشود طبق محاسبات هیچگونه ممانی را در تکیه گاه تحمل نمیکند و در آن نقطه احتیاج به فولاد نداشته ولی عملاً برای ممانهای احتمالی مخصوصاً برای مقابله در برابر زلزله در تکیه گاه ها از میلگردهای ممان منفی و قلاب استفاده میکنیم و برای تنشهای حاصل از افت حرارتی از میلگردهای حرارتی استفاده میشود …